HOOP EN VERTROUWEN

De hemel verhaalt van Gods majesteit, het uitspansel roemt het werk van zijn handen, de dag zegt het voort aan de dag die komt, de nacht vertelt het door aan de volgende nacht. Toch wordt er niets gezegd, geen woord gehoord, het is een spraak zonder klank. Over heel de aarde gaat hun stem, tot aan het einde van de wereld hun taal.

Psalm 19:2-5a

Wat een loflied voor onze Schepper! Het zicht op de hemel die Gods majesteit laat zien wordt mensen echter op veel plaatsen ontnomen. Sla de krant maar open of kijk naar je eigen leven. Tranen van wanhoop of verdriet kunnen je het zicht ontnemen op de grootsheid van de schepping en de vreugde om de wet die doorklinkt in deze psalm.

Wanhoop en verdriet is zeker niet de toon van deze psalm. Toch was het in de tijd dat deze psalm is geschreven ook niet allemaal pais en vree. De bijbelverhalen zijn hier duidelijk over. Maar de toon van deze psalm is die van hoop en vertrouwen. Iedereen kan het zelf beoordelen. Kijk naar de prachtige schepping. En als je niet kan zien, dan kan je de behaaglijke warmte voelen van de zon op je huid. De natuur vertelt van Gods majesteit. Een prachtige zonsondergang of de zon die schijnt op een pak net gevallen sneeuw en die doet glinsteren alsof er wel een miljoen diamantjes op liggen. Om stil van te worden … De psalmdichter vindt het ook geweldig en toch weet hij nóg wat mooiers. De dichter vindt